Karbondioksit (CO₂), bir karbon ve iki oksijen atomunun bir araya gelmesiyle oluşan, renksiz ve kokusuz bir gazdır. Her bir karbon atomunun valans kabuğunda 4 elektron bulunur ve bu da karbonun diğer atomlarla bağ yapma yeteneğini artırır. Oksijen atomunun valans kabuğunda ise 6 elektron bulunur. Hem karbon hem de oksijen atomları, oktet kuralını tamamlamak için elektron paylaşımına girerler. İki oksijen ve bir karbon atomu, elektronlarını paylaşarak kararlı bir yapı oluşturur.

Karbondioksit molekülü, suda çözünme yeteneğine sahip, yanmayı desteklemeyen ve havadan daha ağır bir gazdır. Karbon içeren besin maddelerinin metabolize edilmesi sonucu oluşan son üründür. Kimyasal formülü CO₂ olup, kovalent bağlarla bağlı bir bileşiktir. Atmosferdeki oranı %0.03'ten az olup, bu oran solunum için hayati öneme sahiptir. Bitkiler, fotosentez sırasında karbondioksit alır ve oksijen üretirler. Bu nedenle, yeşil alanlarda yaşamak, oksijen açısından zengin ortamlarda bulunmak yaşam kalitesini artırır. Kalabalık ve havasız yerlerde karbondioksit oranı %25'in üzerine çıktığında ölümcül olabilir. Bu durum baş ağrısı ve uyuklama gibi belirtilerle kendini gösterebilir.

Fabrika atıkları, motorlu taşıtların egzoz gazları ve şehirleşmenin hızlanmasıyla ortaya çıkan çevre kirliliği, karbondioksit molekülünün atmosferde birikmesine neden olur. Bu birikim, küresel ısınmanın başlıca sebeplerindendir. Küresel ısınma, birçok türün yok olmasına ve dünyanın yaşanabilirliğinin azalmasına yol açar. Yeşil alanların artırılması ve çevre koruma önlemlerinin alınması, bu tehditleri azaltmada önemli adımlar olacaktır.

Karbondioksit, sanayide geniş bir kullanım yelpazesine sahiptir:

Karbondioksit molekülü, hem biyolojik hem de endüstriyel süreçlerde önemli bir rol oynar. Ancak, atmosferdeki artışı, küresel ısınma ve çevresel bozulma gibi ciddi sorunlara yol açmaktadır. Bu nedenle, sürdürülebilir ve çevre dostu politikaların benimsenmesi gerekmektedir. Yeşil alanların korunması ve artırılması, bu tehditlerle başa çıkmada kritik öneme sahiptir.